Norma nie narzuca schematu interpunkcji. Należy jednak pamiętać o jego ujednoliceniu we wszystkich przypisach.
Każdy element przypisu należy wyraźnie oddzielić od elementu po nim następującego przyjętym znakiem interpunkcyjnym (przecinkiem, kropką, pauzą itp.) i/lub wyróżnieniem typograficznym (odmienym krojem czcionki, podkreśleniem).
Przykłady opisów z zastosowaniem odmiennej interpunkcji i wyróżnień typograficznych:
- BUDZYŃSKI, Wojciech. Public relations: zarządzanie reputacją firmy. Warszawa: Poltext, 1997. ISBN 83-86890-39-8.
- BUDZYŃSKI W.: Public relations: zarządzanie reputacją firmy. Warszawa: Poltext, 1997. ISBN 83-86890-39-8.
- Budzyński Wojciech, Public relations: zarządzanie reputacją firmy, Warszawa: Poltext, 1997, ISBN 83-86890-39-8.
- BUJNOWSKI, Marcin. Rola funduszy strukturalnych w realizacji strategii lizbońskiej. Wspólnoty Europejskie. Grudzień 2005, nr 12 (169), s. 12-20.
- Bujnowski Marcin, Rola funduszy strukturalnych w realizacji strategii lizbońskiej, „Wspólnoty Europejskie”, Grudzień 2005, nr 12 (169), s. 12-20.
- Bujnowski Marcin: Rola funduszy strukturalnych w realizacji strategii lizbońskiej. „Wspólnoty Europejskie”, Grudzień 2005, nr 12 (169), s. 12-20.
Posted in: Opis bibliograficzny
